1. මා විසින් මෙසේ අසනලදී. එක් කලෙක භාග්යවතුන් වහන්සේ සැවැත්නුවර සමීපයෙහිවූ අනේපිඬු සිටාණන් විසින් කරවන ලද ජේතවනාරාමයෙහි වැඩවසන සේක.
එකල්හි වනාහි භාග්යවතුන් වහන්සේ ´´මහණෙනි´´ යි භික්ෂූන් ඇමතූ සේක, ´´ස්වාමීනී´´ යි කියා ඒ භික්ෂූහු භාග්යවතුන් වහන්සේට උත්තර දුන්හ.
2. භාග්යවතුන් වහන්සේ මෙසේ වදාළ සේක: ´´ මහණෙනි, පෙරවූ දෙයක් කියමි. ශක්රදේවේන්ද්රතෙම වරක් මාතලී රථාචාය්ර්යයාට (මෙසේ) කීය: ´යහලු මාතලිය, (අසුන්) දහසින් යුත් ආජන්ය රථය යොදවා උයන් සිරි දකිනු පිණිස උයනට යමු.´´
3. ´´ මාතලී රථාචාය්ර්යයා ´යහපති ස්වාමීනි´ යි ශක්රදේවේන්ද්රයාට උත්තරදී සහශ්රයුක්ත ආජන්ය රථය යොදා ශක්රදේවේන්ද්රයාට ´නිදුකාණනි, ඔබ වහන්සේගේ සහශ්රයුක්ත ආජන්ය රථය යොදන ලද්දේය. සුදුසු දේට කල් දනුව´ යි සැලකෙළේය.
4. ´´ මහණෙනි, ඉක්බිති සක්දෙවිඳු වෛජයන්ත ප්රාසාදයෙන් බැස ඇඳිලි බැඳ භාග්යවතුන් නැමඳීය. මහණෙනි, මාතලී රථාචාය්ර්යතෙම එවිට ශක්රදේවේන්ද්රයාට ගාථායෙන් (මෙසේ ) කීය.
´´වාසව නම්වූ සක්දෙවිඳුනි, දෙවියෝද මිනිස්සුද යම් හේතුවකින් ඔබට වඳනාහුද, සක්දෙව් රජාණනි, යම් කෙනෙකුන්ට ඔබ වඳනෙහිද ඒ සත්ත්වතෙම කවරෙක් නම් වෙයිද?
5. ´´ශක්රතෙම මෙසේ කීය. මාතලිය, දෙවියන් සහිතවූ මේ ලෝකයෙහි යම් සම්යක් සම්බුදු කෙනෙක් වෙත්ද, අතිශ්රේෂ්ඨවූ ඒ ශාස්තෲන් වහන්සේ මම වඳිමි.
´´යම් කෙනෙකුන්ගේ රාගයත් ෙවෂයත් මෝහයත් දුරුවූයේද, ක්ෂයකරණ ලද ආශ්රවයන් ඇත්තාහුද, පිදීමට සුදුසු වෙත්ද, මාතලිය, මම ඒ (රහතුන්) වඳිමි.
´´ මාතලිය, යම් කෙනෙක් රාගෙවෂයන් දුරු කිරීමෙන්, අවිද්යාව ඉක්මවීමෙන් නිවන්මගට පිළිපන්නාහු සසර නැසීමෙහි ඇලුනාහු, අප්රමාදවූවාහු පිළිවෙලින් හික්මෙත්ද, ඔවුන් වඳිමි.
6. ´´(මාතලී මෙසේ කීය.) සක්දෙවිඳුනි, යමෙකුන්ට නුඹවහන්සේ වඳින්නෙහිද, (ඔවුහු) ලෙව්හි ශ්රේෂ්ඨයෝම වෙති. වාසවයෙනි, (නුඹවහන්සේ) යම් කෙනෙකුන්ට වඳනෙහිද, මමත් ඔවුන් වඳිමි.´´
7. ´´ මේ වචනය කියා මඝ යන නම් ඇති, දෙවියන්ට රජවූ, සුජා නම් අසුර දුවගේ සැමිවූ, ශක්ර දේවේන්ද්රතෙම සියලු දිසාවන් වැඳ දෙවියන් අභිමුඛයෙහි රථයට නැංගේයි.´´